تصويرسازي ازنگاه ليلا رخشي قاضياني

تصويرسازي فصل مشتركي از گرافيك ديزاين ، هنرهاي زيبا و ديزاين تعاملي است كه دامنه گسترده اي ازفعاليتهاي خلاقانه را شامل مي شود : ( تصويرسازي براي روزنامه و مجله ، تبليغات و بسته بندي محصول ، كتاب هاي كودكان و بزرگسالان ، فرم هاي كوچك وبزرگ درگرافيك متحرك و انيميشن ونيز تصويرگري كتب مصور ورمان هاي تصويري) تصويرسازي اخيرا فعاليت درشاخه هاي غيرسنتي (رسانه هاي غيرچاپي) رانيزدر برگرفته است ، شاخه هايي چون ، توليد اسباب بازي و ديزاين منسوجات ، تصويرگري براي صفحه نمايش ( فيلم هاي انيميشن ، كارتون هاي اينترنتي ، گرافيك موبايل ) و نيز اشكال خياباني ديزاين ، همچون تصويرگري براي اسكيت بورد، عكس برگردان و گرافيتي . امروزه طراحان و تصويرگران از امكانات بياني هر هنر تصويري ديگري براي به تصوير كشاندن موضوع استفاده مي كنند . آن ها از عكاسي ، مجسمه سازي ، نقاشي ، خوشنويسي ، حكاكي ، سينما و..... بهره مي برند ، زيرا در واقع بيان تصويري درتمام هنرها يكسان عمل مي كند . هر چند كه وسايل و شيوه هاي اجرايي آنها با هم متفاوت است و اين تفاوت هاي اجرايي فقط گاهي مرزهاي ظريفي را در بيان آن ها ايجاد مي كند . در واقع مي توان گفت كه اين جزئيات بياني به سان گويش هاي مختلف يك زبان عمل مي كنند و اساس باهم متفاوت نيستند .

استفاده از اين همه امكانات گوناگون در تصويرگري نتيجتا سبب تعداد و گوناگوني تخصص ها و روش ها در اين هنر شده است و روز به روز براين انشعاب ها افزوده مي شود و منجر به پيدايش ديدگاه ها و شگردهاي بديع و نوظهور مي گردد. بنابراين وقتي به خيل تصويرگران نگاه شود با وجود تنوع بي حد تخصص ها و شيوه ها ، همه ي آنها را مي توان در حيطه ي تصويرگري و تصويرسازي ديد . جمعي ازايشان به كار تصويرسازي براي كتاب مشغو لند و كتاب ها از حيطه مربوط به كودكان شروع شده و به كتب همه ي سنين خوانندگان و همه ي موضوعات مورد نظر آن ها چون : انواع ادبيات ، هنر، علوم ، فنون و .... ختم مي شود كه باز مي توان همه ي اين گوناگوني كتب را به دو شيوه ي تصويرگري يعني تزئين كتب و تصويرسازي براي متن آن ها تقسيم كرد و هريك از اين دو شعبه محتاج تخصص و تجربه اي ويژه است . شايد به ظاهر تصويرسازي براي متن از اهميت بيشتري برخوردار باشد . اما مي دانيم در هنر تصويرسازي سنتي ما ، حاشيه سازي يعني تذهيب و تشعير سازي ، جايي بسيار والا و ارجمند دارد و هنرمندان برجسته اي به اين كار و سايرفنون مربوط به آن پرداخته و آثاري نفيس و بي بديل به جاي نهاده اند .

باكمي دقت به موضوع هاي متنوع تصويرگري كه شامل ده ها رشته جداگانه مي باشد مي توان تا حدودي به اهميت و لزوم تنوع شيوه ي بيان آن ها پي برد . مثلا اين كار در زمينه ي تصويرسازي براي متن يك كتاب پزشكي يا تصويرسازي فني يك كتاب مكانيك و تصاوير يك كتاب تاريخي ، يك كتاب جغرافيا ، يك كتاب سياحتنامه ، يك اثرادبي ، يك كتاب آموزشي دوران تعليمات مدرسه اي ، يك جزوه ورزشي ، عكاسي ، مدولباس ، يك قصه زيبا و لطيف كودكانه ، مجموعه اشعار و.... چه اندازه بايد تفاوت وجود داشته باشد . وقتي وارد حيطه ي روزنامه نگاري مي شويم بازهم شيوه ي متفاوتي رابايد پي بگيريم ، به همان ترتيبي كه نويسنده اي ، مقاله يا مطلبي را با سطح و توقع خاصي براي روزنامه يا مجله اي تهيه مي كند ، تصويرگري اي مطالب هم ، همان شان و لحن موضوع را به خود بگيرد ووقتي ملاحظه كنيم كه حتي شيوه و روال هر نشريه نيز به جاي خود در كيفيت نگارش آن مطالب تاثير مي گذارد، طبيعي است كه برشيوه ي طراحي و تصويرسازي آن هم تاثير بگذاريد . به اين معني كه مصور كردن يك نشريه ي روزنامه با يك نشريه ي هفتگي تفاوت دارد و اگر هر كدام ازاين نشريات مدعي راه ورسم خاصي نيز باشند ، باز اين تفاوت ، دگرگوني هاي ويژه ي ديگري را هم به خود مي گيرد و اگر دوباره گوناگوني هاي موضوعي نشريات را در نظر آوريم ، مي بينيم كه مثلا يك نشريه روزانه ي سياسي ، يك نشريه هفتگي ورزشي ، يك مجله ادبي ، يك گاهنامه هنري ، يك جزوه ي حقوقي يا اقتصادي يا مطلبي مخصوص حوانان ، كودكان ، دانشگاهيان و .... لحن ها و شخصيت هاي متفاوتي دارند و همان طور كه نمي توان آن ها را با يك قلم و شيوه نوشت ، نبايد با يك قلم هم مصورنمود .